دکتر سیده ریحانه رضوانی در گفت و گو با وبدا؛ با تاکید بر اینکه با زبان کودکانه و صادقانه توضیح بدهید، افزود: به جای پنهان کردن واقعیت، با زبانی ساده و متناسب با سن کودک، شرایط را توضیح دهید. مثلا بگویید: «بعضی جاها شلوغ شده، ولی ما در امانیم و مراقب تو هستیم.» اگر سؤال کرد، جواب بدهید ولی از جزئیات ترسناک بپرهیزید.

 

 وی با بیان اینکه احساسات او را تأیید و بپذیرید، ادامه داد: اگر گفت «می‌ترسم»، نگویید «نترس»، بلکه بگویید:«می‌فهمم که ترسیدی، خیلی‌ها همین حس رو دارن، بیا با هم کاری کنیم که آروم بشیم.» بگذارید گریه کند یا ترسش را بگوید.

 

 وی با اشاره به اینکه روتین روزانه‌اش را حفظ کنید، اضافه کرد: غذا خوردن، خواب، بازی، تماشای کارتون یا نقاشی را تا حد امکان در همان زمان همیشگی نگه دارید.ساختار روزمره حس امنیت ایجاد می‌کند و ذهن کودک را از بحران جدا می‌کند.

 

دکتر رضوانی خاطرنشان کرد: اجازه بدهد از راه بازی و نقاشی احساساتش را بیان کند. نقاشی، بازی‌های نمایشی (مثل عروسکی) یا قصه‌گویی، ابزارهایی هستند که کودکان از طریق آن احساساتشان را بیرون می‌ریزند. این متخصص با تاکید بر اینکه کودکان را در معرض اخبار و تصاویر نگران‌کننده قرار ندهید، عنوان کرد: اخبار تلویزیون، موبایل و رسانه‌ها پر از تصاویر ناراحت‌کننده‌اند، این تصاویر باعث اضطراب شدید در کودکان می‌شود.حتی اگر خودتان خبر می‌خوانید، این کار را دور از دید کودک انجام دهید.

 

دکتر رضوانی گفت: ارتباط بدنی و عاطفی را بیشتر کنید. در آغوش گرفتن، لمس محبت‌آمیز، بوسیدن و بازی کردن با کودک حس امنیت را تقویت می‌کند.

 

وی توصیه کرد: خودتان آرام بمانید. کودک از رفتار والدین الگو می‌گیرد. اگر مضطرب باشید، کودک چند برابر مضطرب می‌شود. وی یادآوری کرد: در صورت شدت اضطراب کودک، حتماً کمک بگیرید. اگر علائمی مثل شب‌ادراری، سکوت شدید، پرخاشگری یا کابوس شبانه ادامه داشت، با مشاور کودک یا روان‌شناس تماس بگیرید.