به گزارش پایگاه خبری وب دا، گلناز وحیدی افزود: احساس و پذیرش دایمی بحران و تحلیل آن شرایط روحی و روانی را بر هم می زند و فرد ممکن است غمگینی و خلق افسرده را تجربه کند.

وحیدی جایگزین کردن تفریحات به جای نشخوار فکری را برای افرادی که شرایط حضور در اجتماع را ندارند ضروری دانست و توضیح داد: هنگامی که افراد در شرایطی قرار می گیرند که کنترلی روی اوضاع  ندارند، به درماندگی آموخته شده دچار شده و به قبول شرایط محکوم می شوند.

وی ادامه داد: افراد در این شرایط باید حیطه ای را برای خود مشخص کرده که بتوانند آن را کنترل کنند که به آن محدوده کنترل شخصی اطلاق می شود.

وی یادآور شد: برنامه ریزی و قبول کردن شرایط و نگاه پایدار نداشتن به شیوع بیماری می تواند کمک کننده باشد.

این روانشناس، احساس ناامیدی را از عواقب فکر کردن دایمی به بحران برشمرد و خاطرنشان کرد: اگر نشخوارهای فکری ادامه پیدا کند ، فرد عملکرد روزانه خود را از دست می دهد و به اضطراب، افسردگی و ... دچار می شود، بنابراین پذیرش بحران، مدیریت و سبک زندگی جدید می تواند در این زمینه کمک شایانی کند.